., .,

kadýnlar, bizim kadýnlarýmýz
ki bir çoðu yaralýdýr
baksakta görmeyiz, göremeyiz
þairlerin onlarca bakýþý sinmiþtir gözlerine,
yüzlerine gizlenmiþ yüzlerce þiir
her gece sil baþtan yazýlmaya baþlar
gizli aðýtlar oluþur yüreklerinde


bilmeyiz bilemeyiz
oysa yarým kalmýþ cümleleri vardýr
tonlarca aðýrlýk üzerinden geçer
kelimeler çiðnenir dudak aralarýnda
yalnýzdýr yaþadýðý kendine sýrdýr
uzun ve karanlýk gecelerinde
o sessizce acýlarýna sarýlýr



oyalý bir mendilden süzülüverir
iþlemeli çeyiz sandýðýna
aðýr aðýr yolunu bulan
ve silinmeyen
acý dolu gizli gözyaþlarý.


þimdi
siz bakmayýn onun gülü/verdiðine
elinde hala dikenlerin izi vardýr
gün geçer, ay geçer, yýllar geçer
unutulmaz geçmiþin izleri
görmez denilenlerin hep içinden geçer


ve o yüzden
her kadýn biraz sana benzer
yürek sýzým
ve
sana benzeyen her kadýnda
birazda annemin ya/s/þ/lý gözleri vardýr




Ýhsan ÇAYBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın: