Tam yedi yýldýr öpüyorum kahverengi dudaklarýndan Kafam bozulunca yakarým gözlerini bilirsin Parmak uçlarýma ihanetin dökülürdü siyahtýn.... Saçlarýn savrulup giden dumana benzerdi Öylesine sarhoþ gibi süzülen Seni hep iç cebimde saklardým Kaçaktýn bana benden kaçtýðýn gibi Rüzgarlý havalarda senden vazgeçemezdim Ve tutmaya bile kýyamazdým ellerini Günlüðümdün, yol arkadaþým,uzundun en çok Kalbin sarýydý Zararýný hissettirmedin bana Sen benim hep en iyi yanýmdýn...
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.