ŞANS...

Ulan þans... ulan þans, ben seni n’idim?
Didik - didik didikleyip de didîm,
Hiç aklýna gelmedi mi Atakan?
Hep Ahmet hep Mehmet hep Fikret, Nedim.

Bir gün demedin ki bir Atakan var,
Burada gerçekten âþýk bir can var,
Nice boþ âþýklarý gezdin durdun,
Bir sevmiþ sevgiliyi arayan var.

Her acý düþüþünde ki ser’ime,
Sanki ateþ düþtü sandým derime,
Nasýl çekti katlandý ki bilemem!
Kim olsa, kim... yýkýlýrdý yerime.

Adýn batsýn... þans mý talih mi neyse,
O bulduklarýn ki adamsa - beyse,
Bir ciðeri beþ para etmezlerdir!
Her ne kadar, adama benzer þeyse.

Hep yanýldýn! Zaten ne zaman ki sen,
Doðru buldun... varken bunca bekleyen,
Bol keseden daðýttýn, bol - bol attýn,
Varken sabrý... çýdamýna ekleyen.

Þimden gerû... sen sað ben de selâmet,
Sen o þaþkýn yolda, þaþ da devam et!
Aþk bir deðerli Elmas... deðil temas,
Ermeden ermeyi... bildim nihayet!



11.01.2009/08.30
Sosyal Medyada Paylaşın: