Yüklenip azýðýmý sýrtýmda gün boyu
Tuttum tek baþýma daðlarýn yolunu
Çaylardan, derelerden kenar kenar
Defne, mersin, gülpembe zakkum
Gül deyince içim kanar...
Erguvanlarý ardýmda býrakýp,
Ýðne yapraklý herdem yeþil
Reçine kokan ormanlarý geçtim,
Vara vara vardým pýnar
Baþýnda bir ulu çýnar, eðilip içtim
Çelik gibi suyundan yudum yudum...
Yaslandým bir müddet
Gölgesinde bir söðüdün
Çiçeklenmiþ yaban armudu
Ahýný ahlata yükledim
Dað rüzgârlarýyla savruldu saçlarýn
Saçlarýn buðday baþaðý
Hüzün sarý sýcak, sert bir poyraz
Yaladý yüzümü, indir bayýr aþaðý...
Unut gülüm, beni unut
Ne akan su yerinde durur
Ne esen yel,
Hasretin nemi kendi sýcaðýnda kurur
Yel iner ovalara
Savrulur buðday baþaklarý
Saçlarýn denizlerce dalga dalga...
Yapayalnýz doruklarýnda daðlarýn
Belli mi olur; baþýn döner apansýz
Düþecek olursun,
Bir dal eline el olur
Düþmekten kurtulursun,
Belki bir diken batar
Sarp yamaçlarda kayalara tutunursun
Kaya bu ya; kayabilir yerinden
Düþersin, uçurumlar en derinden...
Bir yaz günü daðlarýn yolunu tuttum
Akþama döndüm evime
Ardýmda seni unuttum...
Unut gülüm, beni unut;
Umudu yaðmura yükleyen bulut
Aþar gider daðlarý, ovalarý, çölleri
Ardýnda suyu çekilmiþ tuz gölleri
Kýyýsýnda bir ahlat aðacý
Çakýr dikenlerince yüklenir acý...
Þaban AKTAÞ
20.12.2009
Foto: Girdev Yaylasý
ELMALI / ANTALYA