devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı gordion
devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı
yokluðun yoksulu ve attýðý her adým ölüm kokuyor. her sokak çýkmazýnda bir sehpa, idama hüküm giyen bir beden
Haliç; sandalýnda tek küreðe sarýlýp sensizliðe harbe giren küçük kýz. Kýz kuesinin avuçlarýndaki ter tuzlu sularý , çorak cografyasý üzerine Mescid-i Haram’a yol alýp gidiyor. nefes alýþlarý sahile vuran dalgayla valsde savur hiçliði uzaklýðýmdan yakýnlýðýma. susuzluðuma taze susuþlarýnla can kat maviliðinle doldur yüreðin(m)deki cennet kokan nehirler ve dudaklarý çatlamýþ topraklarýma serp.
hicranýndeðirmeninde bir türlü öðütemediðim sensizlik Lût gölünde kan ter içinde kal sana gelirken çöl dudaklarýmý ýslat b(s)en. tüm lügatlarda alfabesindeki her cümlede söküp ölümsüzlüðü içtim þehr-i Ýstanbul’un avuçlarýnda . .. lakin sen iki dudaðýndan çýkan her cümleye beni katan cancaðýzým yaralara bastýðým her tuz, ekmeðinden bir parça, maviliðinden bir yudum su oldum(n).
susma orucunda kalmýþ ýslak dudaðýn mahcubiyetiyle sendeyim Yedi kule. tek bir kelime de týp oynayan zaman beni susturma derdinde ..
lisan tükendi, kelam bitti….. devrik cümlelerde kaldý sürgün yemiþ martý
gordion 15/12/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.