Ayrýlýktan yana küskünüm Ne sazým nede kalemim barýþýktý bana Çal desem sazým çalmýyor Yaz desem kalem yazmýyor Öylece yüzüme bakýp duruyorlar Sebepsiz ayrýlýk gibi.
Zordur bilirim ayrýlýk Kuþkusuz acýtýr içimi ben yanarým Dur gitme desemde Batar ardýmda güneþ Aðlamaktýr oysa sen giderken Arkanda.
Vazgeçersen dönme sakýn Hayallerim yýkýlýr Koparma beni benden Yer etti bir kere Hasret içime.
Bir perde koydum Hayat ölüm arasýna Buldu sanki ayrýlýk beni Ben sustum öylece.
Hasret çenberi sarmýþtý dört yanýmý Ne sazým da tel Nede kalemim de mürekep kalmýþtý Küskünüm sazým sana kalem yazmýyor Ölüm kapýyý çalýp çoktan gitmiþti sanki Ben sana aðlarken... Hüseyin YANMAZ 15/12/2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.