GİTTİ
Belki bir hayaldi tüm yaþananlar;
Bir seher vaktinde uyandýk, bitti.
Belki de rüyaydý hatýrlananlar;
Þöyle bir düþündük, unuttuk gitti.
Hangimiz, hangimizin bir þeyiydik?
Her þey için bir þey umuttu belki.
Düþün bir, ilk günler biz böyle miydik?
Bir þeyler her þeyi alýp da gitti.
Evliyanýn enbiyanýn ilhamý
Gönülde deðildi de nerdeydi ki?
Marifet mi tatmak, günah-ý aþký?
Saadet beklerken sevap da gitti.
Gelmedi bir türlü hasat zamaný;
Sabrýn meyvesinden yemek gecikti.
Tuttuk deðiþtik de batýlla hakký.
Ýblis gaza etti, iman da gitti.
Kimin kimden yana ne derdi vardý?
Kimin derdi kimden daha azdý ki?
Dertler kimden geldi ve kimde kaldý?
Yumduk gözümüzü dertler de gitti.
Eyvah! Bir ömürden geriye kalan
Ne müjdeleyecek bize cenneti?
O çeþm-i siyaha meftun þeydadan,
Tek bu þiir kaldý, et kemik gitti.
Muhsin Kerem YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin Kerem YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.