Düzeni kurulmamýþ bir zamandayým hala Ve ayný yerde hep o ayný kýsýr döngüler Görünmez ellerin engellerinde tutuklu hayallerim Çarpýk duygularýn þizofren kiþiliklerin kýskacýndaysa Umutsuz çýrpýnýþlarýmda göz kýrpan özgür beynim Ve bu halde yazýyorum sana yazýþýyorum gölgem Arada bir unutkan agresif tümcelerle boðuþsamda Çektiðim setlerin ötesinden bakýyorum aydýnlýða Ve hala korkmadan bakabiliyorsam karanlýða Unutma ki sebebim hayalim sen umudum
Yazýyorum hala ezgilerimde hüzün dizlere kýrgýn Usulsüz sözcüklerim imlarýmda hatalar var Arada bir esiyor baþýmda korkunç fýrtýnalar Hatýralarýma döküyorum seni kum olup savruluyorlar Ukteli yollarda hüzün kokuyor ismin
Nar tanesi kaç bin sayamadým yüreðinde hüzün Tavrýna arkadaþ usulünce yazýlmýþ birkaç satýr Sarhoþum bu gün ay yine tutuldu güneþin önünde Sen deðil kuru kalabalýk sinek výzýltýsý gibi Ömür serden geçti senden deðil azlýðýna susadým Kalbimin üstünde abanmýþ aralýk aðrýlar Ufku görüþüm bitti her yer dümdüz Gelenlere selam vermeden geçiyor ömür Kara bir renk var yarýnlarýmda adý kara Azda olsa seni umursuyorum aðlama sakýn Geçmiþin vaatleri söndü inatlarý çözüldü Þimdi hüzünle yýkadým ya uygunsuzca
Yine bir sabahtayým ayazý var sabahta aralýðýn Giden ayaklarým ben deðilim düþlerim bulanýk Uyanýk deðilim hala geçmiþten gelen onca aðýrlýk Az önce yüklü bir gelin gördüm daha çocuk Gözlerinde korku elleri titriyor bedeni kadýn Kýrýlan aðaçlarýn dallarý gibi savruluyordu hayata Aðýt yaktým giderken ardýndan duymadý aklý almadý Piç sürüleri geldi aklýma sofrasýnda kuþ sütüne banan Doymadan hayata kaybolan canlar üstünden yaþayan Yürüdüm köþe baþýna aklým onda hala Bir okul çocuðu koþuyordu ekmeðine yetiþi gibi Aldýrmadan buz kesmiþ sabaha aldýrmadan Bunca yalana bunca sömürüye ihanete Sökük önlüðü yýrtýk ayakkabýlarýndan utanmadan Uçurdun tüm kuþlarý ardýma bakmadan
Feriha Ceylan Sosyal Medyada Paylaşın:
feriha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.