Bzan düþünüyorum da bir þeyler yanlýþ hayatta
Zamansýz çýðlýklar atamýyorsun kalabalýk yalnýzlýklarýn ortasýnda
Sonra durup bakakalýyor insan nerden çýktýlar diye"tam da haykýrmak üzereydim "diyorsun.Oysa çýðlýk atacak raddeye geldiðinde bakmýþtýn etrafýna
Hani kimseler yoktu ve sen hazýrdýn baðýrmaya
SUSTUN!!!
Bir bahar sabahýydý gittiðinde hani yuvasýz kuþlarla seferdeydin artýk
Göçebe kuþlar bile döndü seferinden sen hangi kafileye eklemiþtin ki kendini
Yine mi yolunu bulamadýn.
Baktýn ki rüzgara doðru gitmekle yol alýnmýyor
SUSTUN!!!
Bir gece mi yoktun yanýnda ya da bin ömürlük müydü yalnýzlýðýn
Aðladýn ,yandýn ama aðlatmadýn sen kimseyi.
Derin söylentilerin ve kor alevlerin arasýndan çýkarmýþtýn sevdaný
Herkes baðýrýrken "olmuyor" diye sen gene
SUSTUN!!!
Ýlk gençliðinden alýntýydý zaten"bir insana verilebilecek en güzel ceza susmaktýr"
Oysa gençlikte sevda gibi çok geride kaldý
Gözlerin bile konuþtu da ceza mahiyetinde sen neden ama neden
SUSTUN ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.