Bugün Ýstanbul tuttu beni Biraz dalgalýydý Savurup durdu iki yaka arasýnda Martýlar gülümsüyordu oysa her simit parçasýna
Ýstanbul tuttu beni Balýkçýlarýn oltasýna da takýlmadým Kurtarmak isterken can çekiþen balýklarý
Güneþi koynuna almýþ bugün sisli þehir Yüzüme çarparken ayazý Çýplak aðaçlarýný seyrettim Yalýnlýklarýný sevdim biraz
Ýstanbul tuttu beni Kalabalýðýnda sarhoþ oldum Bir garip yolcuydular Çeþit çeþit insanlar Köklerinden kopmuþ Pusulasýz yönlerini arayanlar
Ýstanbul hep tutar beni Safir ruhuyla Zarif bir tel örgüdür bu þehir Hapisliktir bazen Tutuksuz yargýlar Ýçinde barýndýrdýðý ne varsa Sarmaþýk gibi sarar
Ah Ýstanbul özentisin sadece…
s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
HELİN. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.