kayıp

hýçkýrýklarim düðümlendi kayýp þehrin
sokaklarinda þehir kayýklarý demir atmýþ gönül limanima
rotasýz gemi gibi rüzgara kapýlýp ordan oraya
sürüklenmiþ ellerimde özlem mendilleri
hani gidenin arkasýnda el sallanýr ya
þimdi ise ðidenin arkasýna yýkýlmýþ özlem duvarlarý
ona yýkýklarýn arasýnda el sallýyor




kalbimin gönül barajýnýn kapaklarýný açtým
içimdekini küsarcasýna ama bu bile yetmiyor
acýmým dinmesine sokaklara yeni sinmiþ
ölüm sessizliði hani çýðlýðý tükenene kadar baðýran bi
çocuk gibi elimdeki hayallerin bile rengi deðiþmiþ
önceden daha rengliydi hayallerim þimdi ise siyah beyaz





kar yaðdýmý dýþarýda kar topu oynayan çocuklar
þimdi büyümüþ kar tutan eller silah tutar olmuþ
yaðan kar beyazlýðýný teslim etmiþ akan kana
hayata mutsuzluk þehirlere ölüm sessizliði inmiþ
bir zamanlar sevði daðýtan gözler yerini
nefrete birakmýþ çoktan





güneþi ýsýttýðý göldeler artýk güneþe yüz
çevirmiþ kendilerini karanlýða hapsetmiþ
gölgeler güneþe keleçe vurmuþ
küçükken büyükler kol kanat gelerdiler küçüklere þimdi
amca kýlýklý adamlar alýnlarýna öpüçük yerine
kirlenmiþ dünyalarýna mahkum gözlerle bakýyor
unutmuþlar bir zaman kar tutan elleri þimdilerde
hancer tutmuþ büyükmek
kirlenmiþ bi yanlýzlýkmýþ meðer
Sosyal Medyada Paylaşın: