YOLUN SONU,,

Geçti artýk geçti kabullen gönül,
Yüreðin yangýný söndü sonunda.
Yaralar kapandý kabuk baðladý,
Çektiðin acýlar dindi sonunda.

Ak düþen saçlara baktýn aðladýn,
Her bir damlasýna umut baðladýn.
Yarana tuz basýp yürek daðladýn,
Gözden deðil dilden etti sonunda.

Ne günler yaþadýn ne günler gördün,
Yüreðin yetmedi ruhunu verdin.
Git aynaya bir bak ne hale geldin.!
Canýn bedeninden bezdi sonunda.

Çok söyledim yazdým akýllanmadýn,
Olmayacak düþ’e canýn adadýn.
Vefasýz bir kul’da vefa aradýn.!
Son umut da suya düþtü sonunda.

TÝRYAKÝ dersini ezber eyledi,
Hayýrsýz yar seni bi-zar eyledi.
Bezdirdi canýndan naçar eyledi,
Sol yanýn tükendi gitti sonunda.





Sosyal Medyada Paylaşın: