Ruhuma Tutuşturulan Okunaksız Haritalar
Ben aynadan kaçýyorum ayna bana dönüyor
Bakmalar sokaðýmda yangýnlar görüyorum
Bazý ihanetler çok memnun bu alevlerden
Yalnýzlýk nehrim dibini görmüþ kurumaktan
Sönmez, sönmez bu gittikçe yayýlan kor hatýrlamalar
Çok okumasýnlar o umutlar, sýrtýmdaki iþaretleri
bulaþýcýdýr içimin acýsý...
Boynumdaki yalnýz ruj izinin yaþ gününü kutluyoruz
Kimler yok ki
Ben, ben, ben, ben...
Bana acýyan anýlarým bir kaldýrým örüyor
Kenardan kenardan aðlayayým diye
Bir buluþma perþembesine çakýlmadan
Kýyýdan kýyýdan yalpalasýn diye bu sarhoþluklar
Bir deniz fenerinin pervazýnda
Ne kadar çok seviliyormuþum meðer
Bir kolumdan girdaplý deniz
Bir kolumdan belleðim çekiyor
Yýlgýlarým omuzlarýmda
Kime düþsem
Hangi gardiyanýn hücresi olsam
Ne de olsa hepsi cennet manzarasýz
Uykumda bileylediðim bu hançerle
Kanamadan bu sözlüðüm
Akmýyor bu harflerin teri
Bu sözcükler öldürecek bir gün beni
Kiralýk katilim bile kýyamayýp kurak bir þiir yaptý onlarla
Her sýkýþmýþlýðýmda beni takip ediyorlar
Sanki çok iyi gölgelermiþ gibi
Istýraplý bir fetih benimki
Ne olur ki o sokaklar
O þehirler
O seviþmeler benim olsa
Ayak bastýðým yerlerde
Ýnan kuþlarýnýn kanadý kayýp olduktan sonra
Zamanda hayalcilik bir icat
Zaten hep vardý hücrenin içinde
Zaten hep geliyordu o dna-lardan bana mektuplar
Þifreli sarsýntýlar
Buruþmuþ özneler
Ben evvelden de geçiriyordum
Düþlerimde havaleler
Bazen
Bir okyanus koyuyordu alnýma sevgililerim
Ucundan biraz ýsýrýp atýyordum ýslak suretleri
O zamanlar düþ ceza muhakemeleri yoktu
Ýçimdeki renksiz kanunlarda
Hiç kimsenin yapamadýðýný toy bir ayna yapýyor
Gözle görülemeyen sevdalarýn bile zehrini yüzdürüyor bende
Ýstemesem de nikahlýyor beni içi boþaltýlmýþ mutluluk postlarýyla
Hepsi duvarýmda çivili
Hepsi alnýma düðmeli
Sanki kapkaranlýk masallardan ganimetlerle dönen
Uyduruk bir avcýymýþým gibi
Ýþte o yüzden ayna benden kaçýyor
Ben aynaya yaðýyorum yine yalnýzca
Sanki bu haritalarda
Sarmaladýðým tenleri bile gösteremeyen
Tek ülke benmiþim gibi…
Peki hangi ayna kandýrdý beni?
bu haritalarda daðlardan bile geçmiyor
mutluluk çizgileri...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.