Bu kadar vefasýz olur mu seven? Sevdiðini hiç yarý yolda býrakýr mý Kendini bilen Her þey bitti, þimdi yok yýllarca seni seviyorum diyen Hiç yaþanmamýþ gibi sayarmýþ, içine sindiren.
Koca ömrümü üç harfe adadým ben (AÞK) Kandým, yanýldým, seni yaþarken avundum Ey AÞK senin uðrunda yanýp tutuþtum Farkýnda olmadan hep kendi baþýma yaþadým.
Kederi tek çektim, cefayý kendimde bildim Vefayý hiç ama hiç sende göremedim Hep sevdim, senin de beni sevdiðini düþündüm Gerçekten sevmediðini nereden bilirdim.
Ey vefa ‘sýzým, hadi yaþanan her þeyi bir kenara býraktým Gözlerim kör müydü? Sana ben bu kadar nasýl baðlandým Aþkýn gözü kördür derlerdi inanmazdým Hep sahiplendim, benimsin sandým, yanýldým!
Körü körüne Aþkýn’a yalýn ayak koþtum Hiç sonumu düþünmedim, söz verdin beni býrakmazdýn Sonunda yalanlarýnýn arkasýna sýðýndýn Diyeceðim o ki vefa’ sýzým keþke seni hiç tanýmasaydým
Senden sonra hiç eskisi gibi olamadým Karamsar düþüncelerim artýk baþ mimarým Hep sustum aðzýmý açamadým Dedim ya ey vefa’ sýzým keþke seni hiç tanýmasaydým!
10.12.11 - Lokman Bekler
Sosyal Medyada Paylaşın:
ByLokman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.