Söze nereden baþlasam? Bilemedim Seviyorum deyip canýma kast eden senden mi? Yoksa seni sensiz caný pahasýna yaþayan Ömrünü sadece sana adayan benden mi?
Ey sevgili! Madem seviyordun Ne diye Aþk bitti! Her þey sadece koca geçmiþe niye? Sindi
Uçurumun en ucuna kadar getirdin, aþkýmýzý Bari itseydin! Arkanda delilde, gözü yaþlý sevenin de kalmazdý
Sen diye haykýrýþýmý senden baþka herkes duydu Bir tek sen duymadý, çünkü umurunda bile olmadý
Beni de bu kadar seven olsaydý, bende bakmazdým ardýma Farkýnda bile olmazdým hatta!
Her köþeye sensizliði yazdým Sensizliði karaladým
Artýk içimde kalmadý senden eser Kalmadý o bana bakan gözler
Sadece umutsuz vaka olarak bakýyorum sana Ve yaþadýðýmýz bunca zamana
Her þey bitti, zaman geçti Anlamsýz sevgin içime iþledi Sanki seni yaþayan ben deðil! Bedenimdi
Baðýmlýsý olduðum, günlerce hayalini kurduðum Sen ey sevgili! Daha kaç zaman bekleyeceðim seni! Kaç vakit uðrunda öleceðim ki!
Sen bir kere sevdin beni Uðrumda bir kere öldün belki
Ama ben bir kere sevdim seni Uðrunda defalarca kez öldüm
Her geçen gün aþkýnla eridim Kýrk parçaya bölündüm
Beynimi sen, sen diye kemirdim Adýný bile söyleyemedim
Dilim lâl oldu, fýrtýnalar hep içimde koptu Daha kaç zaman bekleyeceðim seni! Kaç zaman, sensiz geçecek
Yoksa! Ömrüm sen, sen diye mi bitecek! Ruhum kaç? Zaman daha sensizliðe bürünecek!
Lokman Bekler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ByLokman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.