Sonbahar Yalnızlığı
Hüzün mevsimidir sonbahar
Ayrýlýk çanlarýnýn kulaklarý saðýr ettiði dayanýlmaz bir melodinin baþlangýcýdýr
Hatýralar kalýr yaþanan koca bahardan
Silip götürür bütün umutlarý ardýndaki göz yaþlarýna bakmadan
Bir yalnýzlýk vaktidir sonbahar,sokaklar sessiz kalýr
Neþeyle koþan çocuklarýn yerini acýyla uçan yapraklar alýr
Anýlar canlanýr aðlamaklý olan gözlerde
Bir tebessüm dolar o yaþlý çehrelere
Daha fazla dayanamaz aþýklar
Kapýlýp giderler sonbaharýn hüzün dolu türküsüne
Bir yalnýzlýk böler geceyi
Döküverir bütün acýlarý inatla karanlýkta
Buðulanýr ay ýþýðýnda camlar,çaresizce iç geçirmekte olan kalplerin ardýndan
Düþünceler dolar güneþin hiç uðramadýðý ýssýz odalara
Bir sonuç bulamayan düþünceler
Saatin haykýrýþlarý yankýlanýr sonbahar karanlýðýnda
Dalga geçer acýmasýz rüzgar çýplak kalmýþ aðaçlarla
Ölümsüz aþklarýn son bulduðu bir hüznün baþlangýcýdýr sonbahar
Son çanlar çalýnýr artýk,ardýnda býraktýðý koca bahara bakarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.