Yitirilmiþ mahpusluðun mahkumudur sözlerim…
Ziyan edilmiþ ruhun sanatýnadýr bunca yok oluþ…
Kavrulan yalanlarýn bastýðý topraktaki ize,
Gençlikte yeþeren düþleredir
Mahmur esen
Bunca kanat çýrpýþ…
Bir beni durur dudaklarýnda þahin gibi dimdik
Kelimelere yakýþýr tutulan dili
Sanýrsýn vezirlik…
Sürmek var gözlerine ufku
Salkým saçak daðýlmak var altýn pulluklarda
Heyecaný yaþamak düþerken topraða
Anýt gibi dikilen Yeditepe’de
Günden güne acýmak var
El sevdasý
Düþman boðaza…
Hangi tümcelerin aklý-selim savaþý yeter seni anlatmaya,
Son orbitalin sen olma çabasý da nerden çýktý
Penceremde nedir bunca gizin köþe kapmacasý
Yeter olsun üstüne oturduðum özlemin kýrýk bel aðrýsý
Beter olsun kuru dallarýn ciðer daðlayan hýþýrtýsý
Vuslatý asýldým milim milim körlenen ellerime
Ýçtim kanayan pýnarý damarlarýmýn köþe diplerine
Döktüm sevdasýný tozlu yollara
Nurlandý sanýrsýn sen!..
Vazgeçiþlerden kaynaklanan
Mevsim uygulamasý hale damlalarýný
Ama saçmak yok artýk Zühreleþen cýlýz kimselere...
Ýþlemek mi?..
Yok artýk tuvalsi tenime oya dokunuþlarý
Çektiðim surlarýn gölgesinde boy veremez
Leylaklarýn oturak dallarý…
Bir tek sen anlarsýn uzaklaþan güzel günlerin esaretini
Aralanan rüyanýn korku çýðlýklarýný
Ve çýð düþen yediveren tomurcuklarýmýn
Çürüyen dallarýný…
Dönüþümsüz aþklara çalýnan rujun
Yorgun kýyamet serzeniþleri gibi
Diþ etlerimde azar, son vedalarýn meydan okumalarý…
Hasretin yüreðine saplý sessizliðin parça boþluklarý gibi
Diplerimde boðuyorum irinlerin cirit atanlarýný…
Ýçime düþen gidiþlerden
Bu denli yorgunum iþte...
Bezginim!..
Þahlanan hýrçýnlýðýmýn kýsraklýðý bu yüzden
Aðzýmda barýnan
Her dilden bir nefret
Her günden bir þehir hýrsýzlýðým var…
Bu yüzdendir belki ömrün heybesinde
Müebbet yemiþ yangýnlarým var!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.