Üzülsem ne ? Kendi kendimi yesem, taþlarý yastýk etsem baþýma ? Þöyle efil efil esen rüzgara karþýn kollarýmý açsam. Gözlerimi kapasam huzur içinde, Sen gelsen göz ucuma...
Tamam. Olsun razýyým, yazý görmesin ömrüm. Bir çiçeðin rehasýný, alamayayým. Canýmý pamuk ipliðine sarýp, kör bir kerkenezin kanadýna sarsýnlar. Bir avcý onu vursun, ben düþeyim. Öleyim ozaman, suda boðulayým, sen vuracaksan.
Kahpe kurþun þaþýrmasýn yolunu. Ýftiralar nakþedilsin, it gibi düþsün peþime. Tuzaklar, kapanmasýn benden baþkasýna. Saðanak saðanak yaðsýn kemikler gökten. Dili dönmez, eblek herif olayým. Sende kalsýn yularýmýn dizgini. Hasat zamanýnda düvenlerle ezsinler. Ele karþý al avcuna, yele karþý savur beni.
Tutmuyor iþte, elim bir iþe varmýyor. Nefes aç karný içilen sigara gibi. Yemek tuzsuz, çay zehir, güneþ göze batýyor. Soðuk tenimde is, Sakallarým pus, üstüm baþým pis. Hiç bir su temizlemesin beni, Teneþire zahmet etmesin kimse, Kör bir kuyuya atýversinler. Sen gör, görmezden gel, ben bilmeyeyim. Varlýðýn kor eder, kül yüreðimi. Bir çýrada elin çið sütü emmiþi soksun. Dumanlara kavuþtursunlar beni.
Her þeyimi almýþlarken elimden. Düþlerimde kalan bir tek sen varsýn. Sende al, benden kalan ne varsa. Sonra sündür ýþýklarý, boþa yanmasýn. Varsýn adým dillerde anýlmasýn. Varsýn, yokluðum akýllara gelmesin. Annem , babam beni senle biliyor. Yokluðum onlara, nâr etmesin. Son sözüm olsun söylediklerim, Ve sen bir kez daha dinleme beni. Ama ne olur, BIRAK SEVEYÝM SENÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.