Yýllarýn bana verdiði acýnýn nefretiyle meþgul olan hayallerim,
Ýnkar edilmez bir çaresizliðin esiri olmuþ farkýnda deðilim,
Ýsteksizce yalvarýþlarýmýn adý yoktu belki,
Hayatýmýn köþelerinde sessiz çýðlýklarýmýndamý önemi yoktu Kader?
Yaþamýn kýyýsýnda kumdan kaleler yapamadým belki,
Sebebsiz gözyaþlarýmýn anýlarý boyamasý bitirdi beni..
Ölüm diye adlandýrýlmýþ kurtuluþa yalvarttý acýlar,
Bir vurgun daha yaþayamaz bu yüreðim...
Adý lazým olmayan biriydi aþkým benim,
Varlýgýný herzaman hissettiðim burukluktu,
Çýldýrýþlarýmdaki nikotinimdi o sevgili,
Ýsyanlarýmý bastýran tek sebepti hayali..
Býrak biz sessizce can verelim bir köþede
Cefasýný çektiðimiz dünyanýn kahpeleri sürsün sefasýný,
Býrak biz sessizce gidelim uzaklardaki yakýna,
O sevgililer kalsýn arkamýzda yüreðim..
Anlatýlmýyor ki çekilen çileler parmaklarým,
Yaðmurlu gözlerim yine bu akþam
Vurulmuþum yine bir güzele kaderim..
Sýgýnmýþým yine adaletine, bekle dönerim yine acýlar..
Oktay KÖSE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.