YORGUN SAVAŞÇI
Adam yetmiþ yaþýnda pir-i fani bir kiþi.
Aðzýnýn içi bomboþ kalmamýþ tek bir diþi
Kadýn da da altmýþýnda lakin bakýþý kötü.
Suratý buruþ buruþ. Ýstiyor biraz ütü.
Ýkisi de yapmakta birbirlerine beste.
Çekerler kürekleri hep aheste aheste.
Yakýnlarý bakarlar bu aþk olmakta sorun.
Derler’ Evlendirelim’ kýz-kýzan, oðul-torun.
Adam sarýlýr iþe hemi de can havliyle
Ýstetirler kadýný peygamberin kavliyle.
Bir kaç gün geçer geçmez düðün dernek kurulur.
Zurnalar peþrev çeker, davullar da vurulur.
Balaylarý için de gönderirler Erdeðe
Orada girecektir bizim gençler gerdeðe.
En sonunda varýrlar çok güzel bir otele.
Çekilirler odaya tutuþarak el ele
Titrek bedenlerini karyolaya atarlar.
El ele tutuþurlar ve öylece yatarlar.
Aðýzlarýndan çýkmaz ne kelime ne hece..
Hep el ele yatarlar tam yirmi yedi gece.
Kadýn , akþam olunca bu aný gözetmekte.
Elini zarafetle adama uzatmakta..
Hepsi bu olan aþktan usanmazlar býkmazlar.
Yirmi yedi gün geçer.Hiç odadan çýkmazlar.
Yirmi sekizinci gün kadýn verir elini.
Zavallý adamcaðýz anlatýr ahvalini.
’ Biraz soðuk almýþým..Ben birazcýk kýrgýným.
Beni çok hýrpaladýn..Ýnan haným yorgunum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sami biberoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.