ÇOCUKLUK ANISI (1-2)

.ÇOCUKLUK ANISI(1)

Yetim kaldým, bunca zaman geçmiþ aradan.
Çocukluðu yaþamadým , puslu kötü havadan .
Öyle bir acým vardý ki kalbi kanatan.
Sana sýðýnmýþtým ey YÜCE YARADAN .

Ne çocukluðu yaþadým, ne sevgi tattým ,
Ne baba tanýdým , ne ana kucaðýnda yattým ,
Daðdan odun toplar iken ellerimi kanattým .
Kendimi gurbete çok küçük yaþta attým .

Karda kýþta çýrýlçýplak ayakla ,
Daða gittim zorbalýkla , dayakla ,
Çalýþ , didin para kazan , ne hakla !
Acý günleri unutma , kâbus gibi sayýkla !

Yýllar geçer iken , uzaklarda gurbette ,
Neler öðrendim, neler mektepte .
Yine de köyüme mektuplar yazdým ,
Fakat uzun zaman boynu bükük çâre-sazdým .

ÇOCUKLUK ANISI ( 2 )

Bazen mazi derim , döner bakarým .
On yaþýn altýný tekrar , tekrar yaþarým .
Bir köy ki küçük , kýrlar, tarlalar, baðlar ,
Bir çocuk ki yetim kalmýþ , durmadan aðlar .

Ne anne kucaðý , ne de ninnisi ,
Salýncakmýþ , beþikmiþ , bunlar da nesi ?
Tek gözlü bir oda , seksenlik bir nine ,
Duyduðum sýcaklýk , yalnýzca , Onundu yine .

Okullu olmuþum , ilk senesi hatýrýmda yok ,
Tek bir sýnýf , tek bir eðitmen , talebesi çok .
Talebeler büyük , küçük her yaþtan ,
Memleket yeni çýkmýþ , belli ki savaþtan

Bir çocuk görürüm , ne üste var , ne de baþta ,
Çýplak ayak dolaþýrken , karda ve kýþta ;
Çocuk yaþta öðrendim çile çekmeyi
Gurbette aramam gerek artýk , aþý ekmeði .

Ýlk tren yolculuðu , henüz çocuk , bendeniz !
SABANCI GÖLÜ’NÜ sandým büyük bir deniz ,
MARAMARA’YI görünce hayrette kaldým .
Güneþ batar iken hayale , ummana daldým .

Köyden göçtüm þehre , bu sefer , sýla hasreti ,
Çýkaramam baþýmdan buruþuk , eski kasketi .
Çarýðý çýkarýp , ibret için , topraða gömdüm ,
Köyden çýktým amma sanki bir rüya gördüm .

Öksüz ve yoksul , zorda kalýnca
Çocuk yaþta düþtüm gurbet yoluna .
Yaþam savaþýna gurbette, ilk kez dalýnca ,
Tutunmak istedim , candan bir dost koluna .



Sosyal Medyada Paylaşın: