KUMSAL

Kumsal

Ben Kumsalým...
Denizlerin önümde diz çöktüðü,
Zaman zaman aman dilediði.
Bakýnca ufku yakýn, güneþi sýcak gördüðün.
Elini uzattýðýnda ucunu bilmediðin ýslaklýða dokunduðun,
Neyin geleceðini bilmediðin derinliðin.
Ben, geceleri yýldýzlarý yalnýz seyredebildiðin,
Aþklarýný, günahlarýný düþündüðün Kumsalým.
Biliyor musun bende kimlerin saklandýðýný,
Kimlerin parçalarýmý taþýdýðýný uzaklara.
Asýrlar var ki ben, bekçisiyim yalnýzlýklarýn kýþýn,
Yazlarýn gelmesi daðýlmasýdýr bendeki hüznün.
Savrulan her tanenin gittiði yeri bilmemek,
Bilmek kaderini mevsimlerle.
Ve... ve sevmek denizi herþeyiyle.
Kýzdýðýn, okþadýðýn, kucaðýnda uyuttuðun.
Herkes gittikten sonra baþbaþa kaldýðýn.
Ýþte hayat. Uzat elini dokun.
Ýþte deniz, iþte Kumsal, iþte hayat

Sosyal Medyada Paylaşın: