KUYTU KÖŞE . . .

KUYTU KÖÞE . . .

Her þey net olanaksýz bir þekilde belirgin
Þehir kalabalýk ve can sýkýcý !
Kendi hayalperestliði içinde birbirine aldýrýþ etmeyen cesetler
Farký yok birbirinden kimsenin…
Haberi yok köþelerde ölenlerin çýðlýklarýndan
Suskun gökyüzü , yeryüzü patavatsýzlýðýný seyre dalmýþ
Þimþekler bozuyor suskunluðu(arasýra)
Kapanmak istiyorum satýrlarýn inzivasýna
Deli filozof edasýnda duvarlara vurmak istiyorum ses tonumu
Sayfalarý aç fareler gibi kemirip tüketmek . . .
Gözümü açýyorum ve hayal kýrýklýðý içinde gerçeðe sarýlýyorum
Malum dünya denizinin derinlerine daldým
Kaçamak bir hayat istiyorum kuru kalabalýktan uzaklaþýp;
Kuytu köþelerde yazmak . . .
Gürültüsünde þehrin,gümbürtüye gitti þiirlerim
Adým attýðým her asfaltta benden hariç ayak izleri
Bir ben eksiktim kargaþada aha iþte ben de geldim ! ! !
Hani kim oyalayacak beni kim çalacak zamanýmdan
Kim saldýrýp kindarlýðýmý tavanlara vuracak
Rahat býrakýn beni . . .
Yürürken boþaltýn kaldýrýmlarý silin ayak izlerini
Gelmeyin onlar yüzler halinde üzerime
Ters þerit’inde miyim hayatýn ?!
Çekilsenize ! Berlin duvarý gibi yüzünüzle karþýmdasýnýz
Bir adým da yana atýn ve köþelerle baþ baþa býrakýn beni
Karanlýðýna aldýrýþ etmem köþelerin
Þehrin sarhoþ ýþýklarýndan býkmýþým zati . .
Tutkularým , özlemlerim olmasýn
Þehir sizin,köþeler bizimdir ! ! ! .

Sosyal Medyada Paylaşın: