Unutulduk

Vuslata da varýrmýþ hisler
Son duraða gelmiþçesine uzun uzun beklemeler…
Gidenler yol alalý çok oldu
Limandan ayrýlan gemiler gibi günün battýðý yere doðru
Ama böyle hoþ tablo da olmamalýydý gidiþler…
Geri gelmeyecekleri hoþ tabloda sunmak;
Abesliðin zirvesine týrmanmak misali !
Varmýþlardýr çoktan gidecekleri yere …
Gidiþlerin ardýndan sesiz hatýralar kaldý
Ötelerden ne bir ses ne bir seda…
Boþluðunda kaldýk ruhun ve unutulduk gün batýmýnda
Ne kaðýtlarda zikredildi ismimiz
Ne kalemler mektup adresimize dokundu
Tarih , hatýramýzý koymadý adam yerine !
Oyna ne cenkler ettik tarihin verdiði ruhla
Vefasýza evrimleþti her þey
Gidenler tanýmaz
Tarih utanmaz !! oldu
Vuslatta kaldý ruhum
Bir atmaz , geriye bakmaz oldu
Vurdu tüm haykýrýþlarýný þiirlere
Her dolunayda o gemiyi saydý hece hece …
Unutulduðunu unutarak bekledi gidenleri
Oysa yeni hayatlar kurulmuþtu bile
Ben eski hayallerin yýkýntýlarýnda ki genç ceset idim
Ruhun ise gidip,dönmek arasý bir arafta…
Ayrý kaldý iþte her þey.
Ruhumda unuttu bedenini,gelmemek üzere gitti
Unutuldu ismim
Ve mermerime siyah bir boya çekerek gömdüler beni de hatýralara ! ! ! ! !

Oðuz Ertürk 30*11*11

Sosyal Medyada Paylaşın: