* Utangaç Begonyam*

Kanatlarýnda Homeros’un sevdasý mýdýr uyanan?
sütbeyaz yüzünde rüzgârýn,
suskun çiçeklerini konuþtur, gölgeni düþürmeden
saçlarýný yeniden biçimlendir, buz tutan ellerinle
yabancý bir dilde þarkýn söyleniyor, bilmiyor muydun?
kurulmamýþ bir tümceymiþ meðer gizli sevdan
denizi öpüp kaçan martýlara kýzma
sen, dalýnda beste yapan, utangaç begonyam.


Belirsiz yanýlgýdýr, kirazýn erken açan çiçeði
Leyla ile Mecnun mu? delinmeyen karanlýklarýn
hangi ikindiye hüzünlenir, içimizdeki öte
ey, masum yanlarýma sýðýnan esmer
sana dönüyorum, dargýnlýðýna bakmadan
býraktým kini, nefreti, gülün birinciliðini
hâlâ bahar serinliði var, penceremin pervazýnda
gel, pay edelim aramýzdaki kerametsiz yargýlarý
izin süresi doldu, soðumasý o uzak nehirlerin
mumyalar buzdan gölge yapýyor, bilinmeyen yarýnlara.


Mayalandým, mavi bir boþluðun sarmalýnda
kaç acýnýn serüveniydi, dudaðýndaki öpücük
biten bir ayrýlýðýn utancýdýr, elimizde kalan
ah... bilsem uzaklardaki sensizliðimi tutar ellerinden
getirirdim sana/ yüzleþirdik
tek sen misin ayrýlan, üzüldüðün þeye bak,
þarkýsýyla eðleþirdik belki de akasyalarýn altýnda
ormanlara yangýndýr isyaným, aþk kývýlcýmlarýný tutuþturan
biliyorsun, hep geceleyin görünür yýldýzlar
düþündükçe bunu, seni daha çok özlüyorum.


Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
3/12/2011
Saat:22/47

Sosyal Medyada Paylaşın: