Ne Çok Özledim Köyüm Seni...

Kalabalýk ve gürültülü bir þehir de
Birikmiþ yalanlar, sahtekarlýklar içinde
Geçiyor ömür boþa
Göçüp gitsem, essem köyüme
Dilimdeki türkü
Yaþasam
Var olsam yine topraðýmda…


Güneþinde
Ekinler boyun bükmüþtür
Bulutlar resimler çizmiþtir
Yakýn gibidir
El uzatýp dokunurcasýna


Her damla yaðmurda
Buram buram kokar topraðý


Nasýrlýdýr þimdi dedemin elleri
Un kokuyordur ninemin, pamuk teni


Aþ ateþiyle sarýlmýþ
Köse daðýnýn dumanlarý
Göðe selam verir
Mesken kurmuþtur çobanlarý

Ne çok özledim köyüm seni

Öz ak suyumun, soðuðunu
Çam kokularý arasýnda dolaþmayý
Kekik kokan tarlalarýný

Yokuþunda nefes nefese kalýp
Hüseyin emminin, hatrýný sormayý


Bir sende huzur buldum
Daðýnda taþýnda
Deli esen rüzgârýn da


Sabah güneþinde yanýp
Akþam soðuðunda titremeyi


NE ÇOK ÖZLEDÝM KÖYÜM SENÝ…

s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın: