Hep el bebek gül bebek, sevda nedir bilmedin, Bir göz görsen aðlayan, mendil tutup silmedin, Kahkahalar atsan da, sen içinden gülmedin, __Toz dumandý her taraf, ortalýðý germedim, __Öl be desem yakýþmaz, o caný ben vermedim!
Boþ gezmezsin bilirim, sinir küpün yanýnda, Damarlarýn karýþmýþ, bir pürüz var kanýnda, Çok uslu görünsende, atýlýrsýn anýnda, __ Adam gibi adamým, baþa çorap örmedim, __Ne yaptýysam olmadý, senden vefa görmedim
Zerresi yok duygunun, bilinmez kaç defadýr, Baþýma bir hal gelse, senin için sefadýr. Aþký candan bilenin, aþk yollarý cefadýr, __Uzun sevda yaþadýk, orta yere sermedim, __Bu yalancý yaþamda mutluluða ermedim!
Sonucu baþtan belli, hazýrlanmýþ yalanlar, Saldýrýr dört bir yana, yarý yolda kalanlar, Durulur bak su gibi, bu aþktan ders alanlar, __Yazýlan yazgýmýzý, yerden alýp dürmedim, __Yaþarým sandým ama sefasýný sürmedim!
Bir aþaðý yukarý, dünya baþtan yalandý, Yaþadýðým sarsýntý, bir bilinmez alandý. Ruhsal yara açarken, eller boþta kalandý, __Bunca zaman konuþtun, söze hemen girmedim, __Öl be desem yakýþmaz, o caný ben vermedim.
H.HakanKURTARAN 09.03.2011-Aydýn Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.