OTUZ EYLÜL

Çekip gideceðim bu gece,
Sen uyurken.
Ve uyanacaksýn,
Her þey farklý.
Ne beni bulacaksýn,
Ne de kendi benliðini.
Yarým kalacak bazý anlar,
Yaþanmamýþ gibi gelecek anýlar.
Aðlayacaksýn yapraklarýn ardýndan.
Hatýrlatacaklar sana geçmiþi.
Buðulanacak gözlerin,
Sebebini anlamayacaksýn.
Kapý önünde bir týkýrtý duyacaksýn,
Koþacaksýn ince tülden geceliðinle.
Görünce kapýndaki yavru kediyi,
Diz çökeceksin oraya.
Kalkmakta zorlanacaksýn,
Yüreðindeki acý yüzünden.
Acýyla bakacaksýn kedinin yüzüne,
Kendiyi alýp gireceksin kendi evine.
Artýk yalnýzsýn tamamen yalnýz.
Boþ kalacak her yer,
Ne bakacak fotoðraflarýn olacak;
Ne de aynaya bakacak cesaretin.
Alýþacaksýn acýlarýna.
Eski bir dost gibi,
Onlar avutacak gönlünü.
Dönüp dönüp bakacaksýn duvarlara,
Yýllar önce yazdýðýn yazýyý okumak için:
‘’Otuz Eylül’’
30.09.2006

Sosyal Medyada Paylaşın:

ERCAN KIRLANGIÇ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SÜHEYLA CANIM'A VEDA Bir Bakmışsın Ölmüşüm ZAMANSIZDIK OTUZ EYLÜL Bir Asi Sevda Anka ACIYA YOLCULUK