Bakıcılar Çarşısı

Altý yüz on bir yýl geçti.
Börklüce Mustafanýn parmaklarýnýn kýrýlýp,
Göðsünün deþilmesinden bu yana.
Hakikat türküleri hala kýyýlara vurmakta.
Torlak Kemalýn Birgide asýlmasýndan,
Molla Kerimin baþýnýn,
Bir pancar gibi koparýlmasýndan.
Bakýrcýlar çarþýsýnda katli ferman çýkarýldý.
Bir beden asýldý............
O zaman yayýldý özgürlük türküleri.
Altý yüz on bir yýl önce..
Saroz çarþýsýndan.
Aðalar beyler sultanlar cephe ettiler.
Ordularýný duygu ve düþüncelere.
O duygulardýr bugün çarpan,
Kapitalizm duvarlarýna;
Toprak iþleyenin,çalýþanýn emeði kutsal diye.
Geldik iþte bu günlere.
Gürül gürül akan þelale,
Yorgun argýn akmakta yine.
Baþ kaldýran baþ verdi.
Ah demedi eskiler gibi.
Adýný saysan bitmez,
Ne kaðýt/kalem yetmez.
Kör karanlýk kuyulara atýlanlar.
Ak boyunlarýndan ince uzun
Dal gibi asýlanlar.
Dört kitaba da sýðmaz,
Kahpece karanlýkta vurulanlar.
Gittiler birer birer.
Özgürlük naðmelerin de.
Bir adlarý kaldý geride.
Namuslu dimdik ayakta.
Kara çaldýlar tutmadý.
Ýri puntolarla yazdýlar
Vatan haini diye.
Altý yüz on bir yýl geçti.
Kaç zehmeri kaç bahar gitti,
Var siz sayýn gayrý.
Her yara kendi ýþýðýný saçar.
Düþündüðün süre sen varsýn.
Var olabilmen hareketten geçer.
Düþünce de eylem olmadýðý süre.
Bir ölüdür ana rahmin de.
Beyazýtlarýn Timurlarýn ürktüðü bu düþünce.
Söyle bana; þimdi nerede...........................
08.08.201
Sosyal Medyada Paylaşın: