Ebem kuşağı düşürdü boyasını.

Dün akþam seni bekledim.
Gözlerimi nöbete býrakarak.
Geceyi beyaza boyadým.
Karanlýðý aralayarak.
Ne bir ses ettin.
Nede geceyi deldin.
Öylece kaldý tuvalde resim.
Askýda seni arayan sesim.
Ve;yalnýzlýðýmý hapsettim.
Artýk sözü geçmiyor yüreðin,sevdaya.
Duygular anarþist,düþünceler militan.
Boðulan aþktý sessiz çýðlýklarda.
Bir kelebek nasýl yakýþmýyor’sa boka.
Savaþ kelimesi de senin dudaklarýna.
Ayni davranýþlar yapýlarak
Nasýl beklenilebilir bir farkýndalýk
Bak aklýmý baþýma getirdi yalnýzlýk
Ben dut dalýndan düdükler
Eflatun renkli düþler yazacaktým sana.
Tanklara býraktý çocuklar þamatayý
Ne yapsan çaresiz,kaçarý yok.
Ebem kuþaðý düþürdü boyasýný.
Kaplayýnca kara bulutlar havayý.
16.02.2018
Hayrullah Cýrýk
Sosyal Medyada Paylaşın: