Yol...

Olacaklarý konuþmak, durmak saçma
Yürümek varken olacak þeylere...
Yolu izlemek boþ
Önünde uzanýrken yol
O arnavut kaldýrýmýn her bir taþýný hissederek
Yürümek lazým
Gecenin baðýþladýðý merakla
Karanlýðýn içine dalmak
Kenardaki kýrmýzý mavi iþaretlere aldýrmadan
Nemli kaldýrýmlarýn kokusunu teneffüs ederek
Ölümün, sessizliðin merakýn soðuðundan titreyerek
Gerek soðuk taþlar gibi aðlayarak
Gerek daðýlan bulutlar gibi gülerek
Her bir adýmda bir yolculuðu tamamlarsýn böylece
Önce baþladýðýn yer görünmez olur
Sonra yolun kendisi
Taþlarla bir olursun sonra
Geçenlere hikayeni anlatmak için
Geçmiþlerin hikayelerini
Yolu tamamlamaya bir taþ olursun öylece
Aðlarsýn geride kalan her bir tanesine
Gülersin önüne geçen her biri için
Yol nereye uzanýr bilmem
Yada gider mi hiç, bi yere...
Ama boþ ver be kardeþim,
Seyirlik bir yol olursun...
Belki bin yýl sonra
Sosyal Medyada Paylaşın: