Pala Ahmet

Yýllar yýlý hayatýn yüküyle yatýp kalkmýþ,
Bir kerecik dememiþ ‘’of aman’’ Pala Ahmet,
Gönüllerden gönül’e sel gibi dolup akmýþ,
Kalbinde tek hinlik yok, saf adam pala Ahmet.

Cömerdi anlat deme karþýmda durur cömert,
Cimri yaþarken ölür cömert yaþýyor ebet,
Dilinden bal akýyor her hali baþka hikmet,
Tunçtan abide gibi kalplerde kala Ahmet.

On elinden saçýyor on küsur marifeti,
Sofrasýnda bereket, dinleniyor sohbeti,
Sevmiyor Allah var ya! iftirayý, gýybeti,
Eðilmesin o boyun hiç saða sola Ahmet.

Yaþý gelmiþ seksene eli kürek tutuyor,
Her geçen gün dostuna yeni dostlar katýyor,
Dili dost pazarýnda inci mercan satýyor,
Elindeki sermayen dönüþsün bola Ahmet.

Hüdaiyim ey insan yücelerden yücesin,
Sanki dostlar önünde mütevazý cücesin,
Kalbimdeki mermere kazýdýðým hecesin,
Sendeki bu keramet acep ne ola Ahmet?

01.09.2007.Kütahya




Sosyal Medyada Paylaşın: