sensiz geçen bir günü bir ömür saydým insan kaç ömürlük bir varlýktýr ki zaten
hani sensizlik bana yaramadý demiþtim ya gerçektende öyle dün arkadaþlarla bir meyhane de oturmuþtuk dün ilk defa bir meyhanenin kapýsýndaydým ben arkadaþlarla dün ilk defa kurulup bir masanýn baþýna, ta ki ev’imin yolunu kaybedene kadar içtim, içtim... sonrasýný hiç anlatmayým istersen sonrasý bir yýðýn çirkinlik...
bak hala ayýlabilmiþ deðilim üstelik yokluðunun beni ayýltmaya da hiç niyeti yok gibi baksana, bakýþlarým alabildiðine kalabalýk duruyor bir aynanýn göðsünde
hani bana biraz sensizlik lazým demiþtim ya halt etmiþim
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.