Öyle güzeldik ki, Ecel bile kýyamadý bize ölmedik. Duvarlar eskidi kahkahalardan Sert yataklarda yumuþak kalplerimizi uyuttuk Güneþten sýcak, Ve neþe ile yoðrulmuþtuk. Güzeldik, Her gün doðumunda hasretli Kendimizi geceden özlerdik. Her kuruþu neþeye sattýk, Ölü çiçekler elimizde canlandýlar…
Pek çok kere geçti önümüzden, asýk suratlý Giyindiði etinden pahalý Zavallýlar. Çoðu öldü gitti anlamsýz bir cennet umuduyla Düþünmedik, Akýbetleri kimin umurunda. Cennet oluyordu nasýl olsa, Oturduðumuz her sofra. Biz öyle güzeldik ki, Düþlerimizde bile ölmedik… Ölü denmezdi zaten en ceset halimize bile Soluksuz kaldýk gülümsedik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
seun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.