HÜSEYİN OLUP UZANMAK VARDI TOPRAĞINA KERBELÂ’NIN

Hüseyin olup uzanmak vardý topraðýna Kerbelâ’nýn
Yüreklerimizi teyelleyip ölüm denen ayrýlýða.

Kerbelâ aðýt olarak daðýtýr yezidî bulutlarý
Yediveren güldür o diriltir kalplerdeki umutlarý.

Hicret Kerbelâ’nýn ilk habercisiydi yýllar öncesinden
Hüseyin’in yüreði kuvvet bulur Peygamberin elinden.

Gözyaþlarý dökülüp buza dönüþür Kerbelâ çölünde
Ýnsan olanýn kaný donar yezidî zulmün pençesinde.

Bir yanda Ýbrahim, Musa, Ýsa, Muhammed, Ali, Hüseyin
Karþýda nemrut, firavun, kayser, kureyþ, muaviye, yezit!

Fýrat’ýn bir yakasýnda özgürlük savaþçýlarý maðrur
Diðer yakasýnda insan hayatýnýn cellâtlarý durur.

Kerbelâ’da yaþanýr kýyamet mahþerinin provasý
Þehitlerin kanýyla sulanan çöl olur cennet bahçesi.

Münker maskesi giyenleri þahadet ifþa eder bir tek
Ölmeye yürüyen Hüseyin’in görevidir ifþa etmek.

Kanýyla kanýtlar yezidî yönetimin sahteliðini
Aðlamak deðil kutlamak düþer bizlere can Hüseyin’i.

Zeynep’in omuzlarýnda kardeþinin mesajýnýn yükü
Hüseyin’in kýzýl gül kokulu gömleði elinde çünkü.

Hüseyin olup uzanmak vardý topraðýna Kerbelâ’nýn
Yüreklerimizi teyelleyip ölüm denen ayrýlýða.

Sosyal Medyada Paylaşın: