nereye saklar bu ruh yüzüne yansýyan hüzünlerini...
terkedilmiþ bir kentin ýþýksýz evlerinden birinde sancýlarýyla mý? yaþamalý yalnýzlýða sürgün bu zavallý beden.
........................................
düþler ülkemin adsýz kahramaný sen... uzaklarýmdaysan ve ben bir söze muhtaçsam sensiz bil ki iþkencelerde yüreðim bedenimde gecenin kýrbaç izleri gece acýmasýz gece sensizliðimden sessiz...
þimdi söyle
nereye saklar bu ruh yüzüne yansýyan hüzünlerini... ya da ellerideki izler silinebilir mi? yokluðunda ellerime verseler ayrýlýðýn güneþini. ............................................... gece acýmasýz gündüz dost doð pencereme güneþ alabildiðine ýsýt yalnýzlýktan titreyen yerlerimi elimi tut býrakma gözlerime bak ve bana geri ver çocukluðumun ilk yaz sevinçlerini
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.