Issýz bir köþede üþüyen yaným; Hangi mekanýn sýðýnaklýðýnda ýsýnýr. Ve,hangi zamanýn vuslatýnda dindirir, Saklý kalmýþ yanlarýný... Hangi saat diliminden sonra, Yine,o sonsuz bekleyiþe gebe býrakýlýr. Bir damla düþsün ruhumdan.. Ruhunun en sýzlayan yerine, Yaðmur damlasýnýn cama düþtüðü gibi… Tek bir damla… Süzülerek karýþacak, En solgun en ücra yanýna… Bir aný yaþamak adýna; Yakýlan ateþler, Küllenip sönecek nasýlsa… Ve yine,karanlýkta haykýran bir ýþýk büzmesine, Rengini soracaksýn, Susuþlarýný soracaksýn, Kainata sorduðun her soru; Her anlamsýz haykýrýþýn, Nasýlsa sana geri gönderilecek… Ve… Hayat yine yaþayacak… Yine gün doðacak… Yine gün doðacak… Yine gün doðacak…
Her dem ateþ artýðý..(unutulmuþ bir kývýlcým)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alev ERSÖZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.