Çek kirli ellerini günahkâr bedenimden!
Henüz kokuþmuþluðun deðmemiþken ruhuma.
Gafletlerle ayýrýp var oluþ nedenimden
Türlü kýlýflar buldun rengârenk mekruhuma!
Bilirim mâceraný Âdem ile baþlayan
Ve Havva gafletiyle kurduðun panayýrý
Azazil’ le hýzlanýp rahmetle yavaþlayan
Uçurumlara doðru akýl almaz her seyri.
Güç, saltanat bahsinde Firavun’la avunup
Karunî tezgâhlarda hayâl pazarlýyorsun!
Ýbrahim edâsýyla Nemrutlarý savunup
Ateþin kucaðýnda gülü azarlýyorsun!
Rahmet okutuyorken balýklara hâfýzan
Sende diri ne varsa benim hükmümce ölü
Geçmiþten ders almadýn, ufukta yeni cezan
Hâlâ en derin göl’ ken önümüzde Lût Gölü!
Dünya! Çek ellerini sana benden pâye yok
Ýstemem himmetini sen himmet dilenirken
Birazcýk onurluysan Mutlak Kudret’e diz çök!
Zamanýn kalburunda son tanen elenirken.
Ýnancýmý sarmýyor sende örülen hýrka
Ýnþirahî neþterin doyumsuz hazzýndayým
Nekâhetime deðen nur; Muhammedî marka
Gönüller Sultaný’nýn: “ - af af! “ Niyazýndayým.
O kapýya yöneldim, " vaadi haktýr; Hakk’ýn "
Karanlýk eþiðinden asla geçmeyeceðim!
Kalan ömrüm düðündür, kutlu olsun firakýn!
Sende filiz açsam da senle göçmeyeceðim!...