YOKLUK...

Yaratýlýþ sebebinde aradým seni
Baktðým her yerdeydin
Taþýn cansýzlýðýnda
Suyun hayat baþlangýcýnda
Aþkýn sonsuz ulaþýlmazlýðýnda
Þems’in yakýp kavurmasýnda
Ýnsan sevgisindeki sýnýrsýzlýðýnda
Her kim olursan ne olursan gel diyen açýk yürek kapýnda
Sað elin aldýðýný sol elin daðýtýþýnda
Zikrin sema ediþinde
Aþkýn adýnda
Herþey olduktan sonraki makamý mevkindeki sonsuzlukta
Sonra adýndaki saklý yoklukta buldum seni
Öyle girdinki içime
yüreðimde gördüm seni
Yangýn yeri göðsüm, adýn tütmekte
Seninle yanýp aþka kavrulsam
Önünde Allah Allah diye zikre dursam
Saðl elimle toplayýp sol elimle daðýtsam
Þemsin siyahýnda kaybolup
Cennet kokunla içimi doldursam
Ahh yaþasam dergahýnda olsam
Olsamda kapýnda kölen, ayaðýnda tozun,
Secdeye vardýðýn mimberin taþý olsam
Gözünden akan göz yaþýn olsam
Yanaðýndan süzülüp Allahhh diyen
Dudaðýna ulaþsam
Sen olsam mevlanam senden olsam
Beni yakýp kavuran, külüm savuran olsan
Savrulsam semaya zikretsem sonsuza kadar
ALLAH ALLAH ALLAH diye yok olsam

Zeki Karabað...
Sosyal Medyada Paylaşın: