Gurubun kardeşi tan
Bulutlar örtümdür, yeryüzü döþek,
Ufuklar duvar, gök kubbe, çatý.
Nefsimdi yükümü taþýyan eþek,
O þimdi gönlümün küheylan atý.
Anlamsýz bakmýþým, yýllardan beri,
Boþa sallanmýþým, ileri geri,
Gurupla öz be öz, kardeþ tan yeri,
Ardýmda þafak var, önümde batý.
Saðýma soluma, baktým kaç kere,
Dolanýp gelmiþim hep ayný yere,
Bir Pazar bulduk ki, hayýr’a þerre,
Burada öðrendik, almayý satý.
Cüsseli görünen, nefis devim de,
Üç büyük put varmýþ, gönül evimde,
Serabý hayalmiþ, aþkta, sevimde,
Geç bildim menat’ý, uzza’yý, lat’ý.
Gaflet pýnarýndan, sular içmiþim,
Ömür gömleðini, yanlýþ biçmiþim,
Yarý çið kalmýþým, yarý piþmiþim,
Bir yaným yumuþak, bir yaným katý.
Kesretten kurtulup, yalnýz kalýnca,
Aþkýn ateþiyle, fitil yanýnca,
Karanlýk dünyamý ýþýk sarýnca,
Faili anladýk, bildik sýfatý.
Yaralýya yardan, yara gelince,
Tevhit eczasýndan ilaç verince,
Körlük þifa bulup, sona erince,
Ben deðilim, benden görendir Zat’ý.
04.12.2011…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.