ÜŞÜYORUM SEVGİLİ
Gecenin en ýssýz karanlýðýnda
Sadece soðuðun hissedildiði yerdeyim
Ellerim buz tutmuþ üþüyorum.
Bedenim titriyor yavaþ yavaþ
Düþünüyorum...
Fakat engelim var mani oluyor bana
Düþünme düþünme çünkü o yok diyor;
Sen yoksun üþüyorum çok üþüyorum.
Gözlerimden akan yaþlara engel olamýyorum.
Yanlýzlýðýmý hissediyorum,kokunu hissediyorum...
Evet sanki yanýmdasýn gibi dönüp bakýyorum,
Ama yoksun...
Senin olduðun yerde bu kadar soðukmu acaba?
Bu kadar canýný yakýyormu yanlýzlýðýn,
Yoksa sýcacýkmý ellerin her zaman ki gibi
Her zaman ki buðulanýyormu gözlerin?
Seni uzaktan izlemekten göremez oldum hiçbirþeyi
Hayatýmda geçen en hareketli günlerim oldun
Ama þimdi sen yoksun...
Sen yoksun üþüyorum ben sevgili
Gözlerim kapanýyor yavaþ yavaþ
Bu seninle birlikteyken yaþadýðým üþüme deðil
Affet sevgili gözlerim kapanýyor
Elimde resmin seni býrakmam demiþtim
Elveda sevgili þimdi gidiyorum
Ben çok üþüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.