Şirinim ol

Bohem’di dünüm yarýným nasýl geçer bilinmez
Köþe bucak sýðýntý duygular tazelenir izleri silinmez
Hey hat burnun gene dik dediðim tetik diye parmaðýný çekme
Ardýnda yumuþ kalbin nameleri var
Ölürse bir daha dirilmez

Seni damlayan yaþlarýma kattým sýký sýký ýslan
Ar’sýz olma gel canýmýn içi
Þirinim ol, Betimlemelerimle uslan
Umudunu öldürme bir gün þafak siluetini kuþatýr
“giden güne yanma“
Umut dergâha biat ederse þefkat kollarýný açar
Acýlar sineye çekilir býrakýlan intiba’ýn izleri silinmez

Çok mütevazýydi güneþ ýsýtmadý ruhunu sararken
Kar serpilmiþti sarmýþtý topraðý iliklerine indi
Bir tek sen yoktun tebessümlerde kaynadýn
Güneþ batsa’da güne yeni doðacak biliyorsun
Sevda iklimleri ýlýmandýr
Yola revan oldumu ulaþýr sýrrý bilinmez

Aþkýn deryasýnda nas’lar sürünür mecnun gibi
Yanar yüreklerde her dem
Demlenen demlerimde ölümüne can
Kýskanýr her zerreni bulutlar çöker daðlara
Sevgi leke gibidir yüreðe düþmeye görsün
Yayýlýr umumi efkâra kazýsanda
Kökleri bölünmez

Seni rüyalarýmda sevdim þiir okþadým büyüttüm
Tomurcuk oldun içimde
Þimdi açýlýp saçýlmaya çalýþýyorsun
Hak etmedin demiyorum
Olgunlaþýr düþler bir gün otaðýna düþer
Kalb’den kalbe geçit vardýr geçerse
Bir daha geriye dönülmez.



2011.Aralýk.04

Sosyal Medyada Paylaşın: