İstiklâl Kıble
Arşın gölgesinde dalgalanırken albayrağım
Altında tebessümle sana gülecek yanağım
Sen dalgalanırken sefalet sarmıştı yurdu
Sana istiklâl vaat eden bu millet kıyâma durdu
Dalgan gönderde seni yaşatacak asimin nesli
İstikbali kıbleye dönük yüzün semada aklanan nurdu
Kanıyla suladı ecdadım dökülen kanlar senin için
Akifin deyimiyle şahlandın arşa ulaştı gücün
Şer odaklarını püskürttün ilâhi emir öyle buyurdu
Seninle gönüllerde huzura kavuştu Akifin yurdu
İstiklâlsiz yaşayamazdı bu necip millet
Düşmana ders oldu Çanakkale de kesilen bilet
Yedi düvel saldırdı koparamadı seni yurdundan
Yakıştı istiklal rehberindi M.Kemal atlı kumandan
Uğrunda Anadolu sayısız kınalı kuzular yetiştirdi
Milli mücadele ruhu yilmadan rengini pekiştirdi
Akif idrak etmişti bu millet yaşayamaz vatansız
Düşman kapıya dayanmıştı hesap tutamadı izansız
Kim dedi silahımız yoktu cepheler açıldı yoğrulduk
Akifin deyimiyle bedrin aslanları gibi durulduk
Güneş başka doğdu küllerimizden dirildik yeniden
Dirilişimiz gücünü tazeliyordu köklerinden
Türk’ün imanı sınandı salibin gafletine ders oldu
Geldikleri gibi gidemediler gidenlerin Benzleri soldu
Tarih yapan ecdadıma dilerim Mevlâ dan rahmet
Şahadet kucağını açmış onlara Mahmudu Ahmet.
2011.Mart.12
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.