Çatlak Duvarlar Nemliydi Kış Mevsiminde.

Topraða sürdüm yüzümü
Paraladý yüreðimi.

Bir oyana
Bir bu yana düþüp kalkarken
Aldý beni bedenimden.

Nemlenmiþti sanki
Hüzün düþerken bedenime
Hani o iç çekmeler varya bulutsuz gökte düþen yaðmur tanesi.

Ahhhh çekerken yürek
Aklýmamý geldi topraða basarken nemin kokusu.

Ellerim baðlanmýþtý adýný yazmak isterken
Çatlak duvarlar nemliydi kýþ mevsiminde.

Donduruyordu beni
Dudaklarýn arasýnda çýkan her acý kelime.

Sanki demiþti bana
Dün geceki sürüsünde ayrýlýp omuzuma konan beyaz güvercinim
El salla bak neler olacak.

Al yazmalýmdý sanki
Götürdü beni seninle baþbaþa kaldýðýmýz sokaðýn ortasýna.

Topraksýz beton yýðýnýydý
Resimsiz kalmýþ duvar.

Seslendim oysaki sesimi duyan
Yok.

Geç doðan güneþin ardýnda baka kaldým sen giderken
Gölgemi gizlemiþti benden.

Çok derindi incitmeler
Sessizliðe sarýlmýþ gibiydi hüznüm
Penceresiz kalmýþtý dört tarafým.

Beni bende soðutan umutsuz bakýþýn
Gidenin geri dönmemesi gibiydi oysa
Gökte bulut ararken
Gözyaþýmý döktüm
Kokusuz kalmýþtý toprak...
Hüseyin YANMAZ
04/12/2011


ÞÝÝRÝME O GÜZEL SESÝYLE EMEK VEREN VE YORUMLAYAN DEÐERLÝ DURAK YÝÐÝT BEYE ÇOK ÇOK TEÞEKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: