Üniversite yýllarýmýzýn sonrasýydý tanýþmamýz
Mezuniyet ödülümdün, sen
Küçük bronz bir heykelcik gibi
Aþk mýydý tarifini bilmediðim duygular
Yüreðime akan
Filmlerde olur zannederdim gözlerin bir biriyle kenetlenmesi
Hiç bilmezdim elanýn kýzýlýn ateþinde yaktýðýný insaný
Ýlk defa senin gözlerinde gördüm tutkunun tutsaklýðýný
Nerden bilebilirdim onca yaþanmýþlýðýn ardýndan
Bakýp kalacaðýmý nedensiz terk ediþini öylece
Odamda senin nefesin yataðýmda sýcaklýðýn yoktu artýk
Akrep sokmasýnýn sancýsýydý beynimde zonklayan
Tarifsiz yobazlýðýn hýþmýnda ruhum
Bir aðacýn kovuðuna
Kayanýn kuytusuna saklamak istiyorum bedenimi
Kimseler bilmesin görmesin çaresizliðimi
Hani bilir misin?
Ýnsan olanaksýz olduðunu görürde
Yine de düþler kavuþma anýný, hayal eder hep o,sahneyi
Görmezden gelir, imkânsýzlýðýn randevusunu
Belki dönersin diye soðuk kýþ gecelerinde
Tren istasyonunda sabahlamayý
Yalnýz suskun ve çaresiz
Karar veremezliðin kararýnda saklanýr
Yüzleþmekten korkar, terk edilmiþliðin gerçeðiyle benliðim
Nasýl hayal kurarsam kurayým
Hayat kendi sahnelediði, oyunu izletecekti bizlere
Bir romanýn biyografisi gibiydi yaþadýklarýmýz
Ve.. Zaman fakültesinin öðretilerini, yýllar sonra anladým
Sen benim çaremdin
Ben senin çaresizliðin…..
Serhat BÝNGÖL 03.12.2011 Ereðli