SEN MABEDİM OL DERİM
Sen aslý’nýn asýl sahibi
Hiç olmadýðýn kadar gerçeksin bugün
Hüzün akar siyah saçlarýndan
Gölgeye düþer karþýmda buðulu bakýþlarýn,
Aþk de,yada saplantý,öyle sürüp gitsin
Yaþasýn içimde ki derinlerde
Kalp atýþlarýn...
Sil aklýma kazýnmýþ bütün resimleri
Sadece senden izler taþýsýn bütün benliðim
Adý yok nasýl olsa bunun
Kuruyup düþerken yapraklar,
Tutunduðu daldan
Yer gök esiyor seninle,çoþuyor yürek fýrtýnam
Susabilirmiyim bu denli kapýlmýþken rüzgarýna
Yersiz mi korkularým,
Kenarýndayým sanki uçurumun
_________Ha düþtü yürek,
_________Ha düþecek...
Saðým solum sen,her yerde o eþsiz kokun
Hükümsüz gibiyim sensiz
Korkunç dalgalara meydan okuyan
Yaralý gemiler gibiyim,
Baþým dumanlý
Duvarlarým nemli ve sen,ýslak gözlerimdesin...
Gündüzü esir alýrken gece
Üstüme çöken kasvette dahi,yaþýyorum seni
Sahipsiz / baþýboþ / kaderine terkedilmiþ,
Bir liman gibi...
Siyahýn en koyu halinde
Çarparken dalgalar kýyýlarýma,
Ben sen diye haykýrýyorum...
Yokluðun esir alýrken beni zýndanýna
Etimden týrnaðýma
Ýþliyor kelepçen,
Derinden duyduðum sancýlarla kývranýrken
Kurþun gibi vuruyor beni keskin bakýþlarýn...
Varsa ki canýma kastýn
Elbet ölümü senden isterim
Sen ecel / sen kefen / sen mabedim ol derim...
01:10__03.12.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.