ÞÝÝR: Muhip Erdener SOYDAN (babam) Doðum tarihi: 20 Ekim 1943 Ölüm tarih : 15 Ekim 1986
Minik kýzýndan ayrý Topraða düþmesiyle Filizlendi karanfil… Yine tomurcuklarý Yaprak yaprak açýldý Musiki gibi, koku Etrafýna saçýldý… Aylarýn aðýrlýðý Çiçeðin boynundaydý Temiz aþkýnýn baðý Þebnemin koynundaydý… Her sabah þafak vakti, Kýrmýzý güzel rengi Güneþle açýlýrdý…
Güzel kýz yaþlý gözle Günlerini baðladý. Günleri azap oldu, Bir mucize beklemek Ona bir serap oldu… Karanfili ayrýydý Ne gelirdi elinden Istýrap çok acýydý Yaralýydý kalbinden…
Ümitsiz yaþamanýn Zararý kalbe olur Her karanlýk akþamýn Bir beyaz fecri olur… Ayrýlýk bir ummandýr Tutuþan gönüllere Ölüm acý figandýr Aþktan yaþlý gözlere…
Günleri günler aldý Her gelecek yarýný Soðuk akþamlar sardý… Güzel kýz için için Eriyordu gittikçe Mukaddes aþký için Sönüyordu gittikçe…
Sisli bir bahar günü Tanyeri aðarýrken Üzüm siyahý gözü Ayrýlýk çaðýrýrken Bir ümit soldu gitti…
Dönüþü bulunmayan Bu sonsuz girdaplý yol Ne kadar da karanlýk Karanlýktan aðlayan Ruhlara rastlanýyor Ruhlar karþýlaþtýkça Sular gibi çaðlýyor.
Küçük kýz matemlerle Serviler ülkesinin Yoluna çýkarýldý Küçük bir servi dibi Onun için ayrýldý…
Þimdi yalnýz kalmýþtý… Duvarlarý topraktan Dört köþe küçük oda Bir zamanýn aþkýyla Yaþayaný almýþtý.
Serviler ülkesinin O gün de kapýlarý Aðýr aðýr kapanýp Misafirleriyle kaldý…
Birden sisler yaðmurla Rüzgarlar fýrtýnayla Karýþýp bora oldu Karanfilin þebnemi Yaðmurla kardeþ oldu Açýlan tomurcuklar Þiddetle sarsýldýlar Topraklarýndan kopup Rüzgara asýldýlar…
Ortalýk yavaþ yavaþ Duruldu, sis kayboldu Bir bahar gecesiyken Bir yaz sabahý oldu…
Serviler ülkesinin Sessiz fýsýltýlarý Haberler veriyordu Yeni bir yolcu daha Rüzgarla uðramýþtý Bir servinin dibine Düþüp orda kalmýþtý…
Günler haftalar sonra Serviler ülkesine Ziyarete gelenler Serviciðin dibinde Al bir çiçek gördüler… Gözler yaþlarla doldu, Fýsýltýlar kayboldu. Çiçek mukaddes aþkdan Bir ilahi nur oldu…
Latif kýrmýzýlýðýn Boynu tekrar büküldü Kökler, siyah odanýn Topraðýna süzüldü… Baðrýndaki þebnemi Aþkýnýn ateþiyle Bir buhar oldu uçtu Kopan yapraklarýný Serviliklere saçtý… Her servinin sahibi Beklemezken misafir Daha akþam olmadan Onlara oldu fecir…
Karanfil, sýzýsýyla Serviler dizisiyle Yapyalnýz orda kaldý Toprak yavaþtan onu Kendine doðru aldý… Karanfil artýk orda Sonsuz geceye daldý. Çünkü o derinlikte Küçük kýzcaðýz vardý…
Muhip Erdener SOYDAN 15 Haziran 1963 Cumartesi Saat: 13:23 Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhip Erdener SOYDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.