Sesleniş
Uğur Mumcu

Sesleniş

Da� gibi karaya��z birer delikanl�yd�k. Babam�z,
s�rt�nda y�k ta��yarak getirirdi a��m�z�, ekme�imizi.
Arabalar ��r�l ��r�l ��klar�yla caddelerden ge�erken
bizler bir mum ��nda bitirdik kitaplar�m�z�.
Kendimiz gibi ya�ayan binlerce yoksulun y�re�ini
y�re�imizde ya�ayarak kat�ld�k o b�y�k kavgaya.
Ecelsiz �ld�r�ld�k. D�v�ld�k, vurulduk, as�ld�k.
Vurulduk ey halk�m, unutma bizi...
Yoksullu�un b�kemedi�i bileklerimize �elik kelep�eler
tak�ld�. ��kence h�crelerinde sabahlad�k ka� kez.
�steseydik, diplomalar�m�z�, mor binlikler getiren
birer senet gibi kullan�rd�k. Mimard�k, m�hendistik,
doktorduk, avukatt�k. Yazl�k k��l�k katlar�m�z,
arabalar�m�z olurdu. Y�re�imiz, i��iyle birlikte att�.
Ya�am�m�z�n en g�zel y�llar�n� birer taze �i�ek gibi
verdik topluma. Bizleri yok etmek istediler hep.
�ld�r�ld�k ey halk�m, unutma bizi...
Fidan gibi gen� k�zlard�k. Hayat, �ak�rdayan bir
�elale gibi akard� g�zbebeklerimizden. Yirmi ya��nda,
yirmi bir ya��nda, yirmi iki ya��nda, i�kencecilerin
ac�mas�z ellerine terk edildik. Direndik k��c�k
y�re�imizle, direndik gen� k�zl�k gururumuzla.
T�k�r�lesi suratlar�na kar�� bahar �i�ekleri gibi,
taptaze inan�lar�m�z� f�rlatt�k bo� birer eldiven
gibi. Utanmad�lar insanl�klar�ndan, utanmad�lar
erkekliklerinden.
H�crelere at�ld�k ey halk�m, unutma bizi...
�l�mc�l hastayd�k. Ba��rsaklar�m�z d��mlenmi�ti.
Hipokrat yemini etmi� doktor kimlikli i�kencecilerin
elinde �ld�r�ld�k ac�nmaks�z�n. Gelinliklerimizin
�t�s� bozulmam��t� daha. Cezaevlerine kilitlenmi�
kocalar�m�z�n taptaze duygular�na, birer mezar ta��
gibi savrulduk. Vicdan sustu. Hukuk sustu. �nsanl�k
sustu.
G�z g�re g�re �ld�r�ld�k ey halk�m, unutma bizi...
Kanserdik. �l�m, her g�n bir sinsi y�lan gibi
dola��yordu derilerimizde. Uydurma davalarla
kapatt�lar h�crelere. Hastayd�k. Yurtd��na gitseydik
kurtulurduk belki. Bir bu�uk ya��m�zdaki k�zlar�m�z�
�ks�z b�rakmazd�k. �nce, kolumuzu, omuz ba��ndan
keserek, yurtseverlik borcumuzun diyeti olarak
f�rlatt�k att�k �nlerine. Sonra da, otuz iki ya��nda
b�rak�p gittik bu d�nyay�, ecelsiz.
�ld�r�ld�k ey halk�m, unutma bizi...
Giresun’daki yoksul k�yl�ler, sizin i�in �ld�k.
Ege’deki t�t�n i��ileri, sizin i�in �ld�k. Dogu’daki
topraks�z k�yl�ler, sizin i�in �ld�k. �stanbul’daki,
Ankara’daki i��iler, sizin i�in �ld�k. Adana’da,
parampar�a elleriyle ak pamuk toplayan i��iler, sizin
i�in �ld�k.
Vurulduk, asildik, �ld�r�ld�k ey halkim, unutma
bizi...
Bagimsizlik, Mustafa Kemal’den arma�and� bize.
Emperyalizmin ahtapot kollar�na teslim edilen
�lkemizin ba��ms�zl�� i�in kan d�kt�k sokaklara.
Mezar ta�lar�m�za basa basa, devleti y�netenler, gizli
emirlerle ba�lar�m�z� ezmek, kanlar�m�z� emmek
istediler. Amerikan �sleri kald�r�ls�n, dedik, sokak
ortas�nda sorgusuz sualsiz vurdular.
Yirmi iki ya�lar�ndayd�k �ld�r�ld��m�zde ey halk�m,
unutma bizi...
Yabanc� petrol �irketlerine kar�� devletimizi
savunduk; kom�nist dediler. �lkemiz ba��ms�z de�il
dedik; kelep�eyle geldiler �st�m�ze. Kurtulu�
Sava��’nda emperyalizme kar�i dalgalandirdigimiz
bayragimizi daha da dik tutabilmekti b�t�n �abamiz.
Bir kez dinlemediler bizi. Bir kez anlamak
istemediler.
Vurulduk ey halkim, unutma bizi...
Hen�z �ocuklugumuzu bile ya�amami�tik. Bir kadin eline
degmemi�ti ellerimiz. Bir sevgiliden mektup bile
almami�tik daha. Bir gece sabaha kar�i, pranga
vurulmu� ellerimiz ve ayaklarimizla �ikarildik idam
sehpalarina. Herkes taniktir ki korkmadik. I�imiz
titremedi hi�. Mezar topragi gibi taptaze, mezar ta�i
gibi dimdik boynumuzu uzattik yagli kementlere.
Asildik ey halkim, unutma bizi...
Bizi �ld�renler, bizi asanlar, bizi sokak ortasinda
vuranlar, agabeyimiz, babamiz ya�larindaydilar. Ya bu
d�zenin kirli �arklarina ortak olmu�lardi ya da
susmu�lardi b�t�n olup bitenlere. �fkelerini bir g�n
bile, kar�isindakilere bagirmami� insanlarin g�zleri
�n�nde, �ld�r�ld�k. Hukuk adina, �zg�rl�k adina,
demokrasi adina, Bati uygarligi adina, bizleri, bir
�afak vakti ipe �ektiler.
Korkmadan �ld�k ey halkim, unutma bizi...
Bir g�n mezarlarimizda g�ller a�acak ey halkim, unutma
bizi...
Bir g�n sesimiz hepinizin kulaklarinda yankilanacak ey
halkim, unutma bizi.
�zg�rl�ge adanmi� bir top �i�ek gibiyiz �imdi, hep
birlikteyiz ey halkim, unutma bizi, unutma bizi,
unutma bizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:

Uğur Mumcu Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Sesleniş BİR KİŞİYE YAPILAN HAKSIZLIK

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Sesleniş