Hasret bahçelerine çile sabýr ekmeli Gözlerinde buðular sabaha durduðunda Öyle bir yâr olsun ki maveradan çekmeli Ayýn nabzý gecede aþk ile vurduðunda
Renkler onun yüzünde güldükçe renk almalý Bakarken gözlerine onda rehin kalmalý Gözbebeðin sadece onun ile dolmalý Ýþte aþk bu diyerek karara vardýðýnda
Gölge gibi sadece onunla gezmelisin Esen seher yeline resmini çizmelisin En giriftâr suali tek sözle çözmelisin Sevdanýn þifresini zamansýz sorduðunda
Ýþte benim burdayým diyerek çýkmalýsýn Sevgi yaðmuru olup yoluna akmalýsýn Yýldýzlarý indirip saçýna takmalýsýn Ellerini uzatýp kalbine verdiðinde
Taç mahal hâz almalýgönlündeki tahtýndan Ýrem baðlarý bile nevâ buýlsun bahtýndan Görüp ibret almalý alem senin ahdýndan Onun için kendini ateþe sürdüðünde
Öyle sevmelisin ki kalp çýkmalý yerinden Daha mesrur olmalý ölün bile dirinden Damarlarýn çatlarken ses gelmeli derinden Yýllar sonra vuslatsýz topraða girdiðinde
Sende þekil almalý aþk senle bulsun ifâ Kuruyan manolyalar terinde alsýn þifâ Yedi daðýn üstünden akýp gelirken cefâ Kendini aþmalýsýn sýrrýna erdiðinde
Hüzün tesellin olur firâký bilmelisin Önünde demir daðlar olsada delmelisin Kan kusarken gözlerin çileye gülmelisin Ümidi hasýr yapýp yollara serdiðinde
Asra þekil vermeli sendeki ahd-e vefâ Gülzâra benzemeli sýdkýnla kuru sofa Yârdan gelen revâdýr,diye beynini rafa Onu düþünmüyorsa kurutup serdiðinde
Aþk budur göz gerekmez kalbinle görmelisin Derd-i giryânda olsan nakýþla örmelisin Hey Makberî bedeni ateþe sürmelisin Seni candan edecek cânâný gördüðünde