Son Sen

þiddetle ihtiyacim var beni öpmene
dudaklarin dudaklarimi hacize gelsin
dokun! dokun! dokun etime,
etimle süslensin ardiç gözlerin
akþam olup da delikanlilar siyah giydiler mi
(diþavurumcu zifir ve seni seviyorum)
turuncu soyundu mu orospu karilar ve dönmeler
bir þelale çalarim en yakin vitrin camini kirip
ceplerimde bahar þiirleri ve ilkokul ögretmenleri
en güzel sesleri çizip anahtarimin kenariyla
aglarim! aglarim ulan sana ne, sen
soyun -mumlari söndür- yatagina uzan!
süte aþki üfle!(*)

biyiklarimi kestim, kravatimi taktim, suyumu içtim
gittim(**)
gidiyorum(***)


(*) : sevda kafiyeleri arasindaki kivamli stoplazmik uzantilar degil miydi
saçlarini kizartip da seni gövdeni boþaltip çekip uzaklaþmaya mecbur
eden çekiç ugultusu ve kil buketleri--ki benim þahmerdanim senin
çocuk karanliginda yaþli bir alice’di ve harikalar diyarinda iskambil
adamlara poker borcum, sen, nasil, fakat
(**) : yagmur kadardin, prezervatiflerimizden kan emdi mesut yaþayan
meþhur yalnizlar ve meddah kronolojiler. Agzinda kanarya lekesi.
(***): muradim yaniyor. Sen oyna hayatimi ey Robert De Niro. Sen söyle
þarkimi ey hüzün: Newyork! Newyork!
Sosyal Medyada Paylaşın: